این عمل جراحی با هدف بهبود فرم و عملکرد واژن انجام می‌شود. در پرینورافی، پزشک با ترمیم فاصله بین دهانه واژن و مقعد، شلی یا سفت‌شدن دهانه واژن را اصلاح کرده و مشکلاتی مانند بی‌اختیاری، آسیب‌دیدگی یا زخم پرینه، زگیل واژن، کاهش حس جنسی یا درد هنگام دخول را برطرف می‌کند.
این جراحی شامل ترمیم پوست اضافی و شلی دهانه واژن ناشی از بریدگی یا پارگی پرینه است. در طی این عمل، جراح پوست اضافی یا بافت اسکار را از پرینه جدا می‌کند و با ایجاد برش به عضلات زیر پوست دسترسی پیدا می‌کند. سپس با استفاده از بخیه‌ها، ناحیه مورد نظر را به فرم ایده‌آل بازمی‌گرداند.
اگر تصمیم به انجام این عمل دارید، مشاوره با یک متخصص زنان و زایمان ضروری است.
پرینورافی (پرینه پلاستی) چیست؟
جراحی پرینورافی جزء عمل های زیبایی واژن پرطرفدار است و به بهبود و ترمیم ناحیه بین دهانه واژن و مقعد که پرینه نامیده می‌شود کمک می‌کند. این ناحیه در حین تولد نوزاد ممکن است کشش پیدا کند و پاره شود. همچنین ممکن است در طول زایمان توسط پزشک یا ماما برای خروج بهتر نوزاد باز شود که با این حالت اپیزیوتومی گفته می‌شود.
زایمان علت اصلی آسیب به ناحیه پرینه است. زایمان طبیعی دچار کشیدگی دهانه واژن برای خروج نوزاد می‌شود. زایمان‌های واژینال مکرر شل و کشیده شدن واژن را افزایش می‌دهد. این شرایط و همچنین سایر مواردی که در ادامه نام برده‌ایم که هر بک به نوبه خود باعث کشیده، باز یا یا آسیب رسیدن به این ناحیه می‌شوند عبارتند از:
- کاهش یا افزایش وزن شدید
- تروما یا آسیب به این ناحیه
- زور زدن یا ضربه مکرر (مانند اسب سواری)
- ورزش سنگین
- ابتلا به بیماری‌های زنان
- ژنتیک
- سن
کاربردهای پرینورافی
همانطور که پیش‌تر هم گفته شد رایج‌ترین نوع جراحی واژن پرینه پلاستی است. این جراحی فرم پرینه را ترمیم می‌کند. اغلب در زنانی انجام می‌شود که از طریق زایمان طبیعی بچه‌دار شده‌اند و پرینه‌شان دچار پارگی شده یا توسط ماما یا پزشک برش داده شده است (اپیزیوتومی) تا بتوانند سر نوزاد را عبور داده و آن را خارج کنند. در واقع این عمل روش تنگ کردن واژن محسوب می‌شود.
همچنین هنگامی که زخم‌های زیادی در ناحیه پرینه وجود داشته باشد و منجر به تغییر شکل، بدفرمی یا شکاف واژن شود بر لذت جنسی زن و شریک زندگی تاثیر می‌گذارد؛ اما در این شرایط پرینورافی می‌تواند ماهیچه‌های واژن را بازسازی و حفره آن را سفت کند. علاوه بر این هرگونه پارگی را ترمیم و اسکارها را اصلاح می‌کند.
پرینورافی برای چه کسانی مناسب است؟
به افرادی که در هر یک از شرایط زیر هستند توصیه می‌شود پرینورافی انجام دهند:
- برخی از زنان مبتلا به افتادگی دیواره خلفی واژن که دارای شکاف ناحیه تناسلی و نقص در قسمت پرینه خود هستند.
- افراد دارای پوست شل، برآمده یا خالی در اطراف واژن
- بافت اسکار بیش از حد پس از اپیزیوتومی یا پارگی در هنگام زایمان واژینال
- در صورت از دست دادن حس هنگام رابطه جنسی
- افراد دارای اعتماد به نفس پایین
- اگر میل جنسی شما کم شده است.
- در صورتی که احساس تحریک، ناراحتی یا درد واژن دارید.
- در صورت ابتلا به بی‌اختیاری ادرار یا روده
پرینورافی برای چه کسانی مناسب نیست؟
اول از همه لازم است بگوییم که بهتر است تا زمانی که بچه‌دار نشدید پرینورافی انجام ندهید. همچنین از انجام این روش اجتناب کنید اگر:
- باردار هستید.
- سرطان دارید.
- عفونت تناسلی فعال دارید.
- نتیجه آزمایش پاپ اسمیر سما غیر‌طبیعی بوده است.
بهترین زمان برای انجام پرینورافی
بهترین زمان انجام این روش درمانی بعد از زایمان و در شرایطی است که دیگر تصمیم به باردار شدن نداشته باشید.
مزایای انجام پرینورافی
این روش با هدف ترمیم و سفت کردن پرینه، تنگ کردن دهانه واژن و ترمیم پوست شل، زخم یا آسیب دیده اطراف واژن انجام می‌شود. پرینورافی همچنین می‌تواند عملکرد و راحتی را بازگرداند و ظاهر ناحیه پرینه را بهبود بخشد.
روش انجام پرینورافی (روش عمل پرینه پلاستی)
جراحی پرینورافی به بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی نیاز دارد. یک برش V شکل در دیواره خلفی واژن ایجاد شده و بافت اسکار، برجستگی و سایر تغییرات لازم انجام می‌گردد. هنگامی که از بیهوشی عمل بیدار می‌شوید، یک کاتتر در مثانه خود خواهید داشت. کاتتر به طور کلی ۴۸-۲۴ ساعت پس از عمل برداشته می‌شود. پس از این جراحی ممکن است به یک شب بستری در بیمارستان نیاز داشته باشید.
مدت زمان عمل جراحی پرینورافی
این جراحی به صورت سرپایی انجام می‌شود؛ به این معنی که شما همان روز جراحی به خانه باز می‌گردید. زمان عمل معمولا کمتر از یک ساعت است و معمولاً با استفاده از بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. برای بیمارانی که به بیهوشی کامل نیاز دارند، می‌توان از داروهای داخل وریدی استفاده کرد تا در طول عمل احساس آرامش بیشتری داشته باشند.
میزان ماندگاری نتیجه عمل پرینورافی چقدر است؟
تا زمانی که زایمان طبیعی دیگری نداشته باشید، نتایج عمل پرینه پلاستی تا آخر عمر باقی خواهد ماند.
آمادگی برای انجام پرینورافی
برخی آمادگی‌های اولیه برای انجام پرینه پلاستی لازم است. برای مثال لازم است قبل از جراحی، ناحیه تناسلی را به‌طور کامل تمیز کنید. پیش از عمل ناحیه تناسلی خود را شیو کنید. گفته شده که انجام اپیلاسیون پیش از عمل پرینورافی اشکالی ندارد، اما باید حداقل ۱۰-۷ روز قبل از جراحی انجام شود.
مراقبت های لازم بعد از انجام پرینورافی
پس از انجام عمل، بیمار برای مدت کوتاهی تحت نظر قرار می‌گیرد و سپس اجازه داده می‌شود تا نهایتا یک روز پس از عمل به خانه برود. پرینه در عرض دو هفته بهبود می‌یابد. پس از انجام پرینورافی موراد زیر را در نظر داشته باشید:
- بیمار معمولاً می‌تواند در عرض چهار تا شش هفته فعالیت جنسی را از سر بگیرد.
- وجود ترشحات کرمی سفید یا زرد به مدت ۶-۴ هفته پس از جراحی طبیعی است. بخیه‌های واژن با حل شدن این ترشحات را ایجاد می‌کنند. با جذب بخیه‌ها، ترشحات به تدریج کاهش می‌یابد. اما اگر ترشحات بد بود بود، با پزشک خود تماس بگیرید.
- حداقل به مدت شش هفته چیزی را وارد واژن خود نکنید؛ تامپون و رابطه جنسی جز این قبیل موارد هستند.
- فعالیت‌های سنگین را برای حداقل برای چهار هفته محدود کنید. در این مدت از بلند کردن اجسام سنگین یا ورزش شدید خودداری کنید.
- آب فراوان بنوشید و فیبر زیادی مصرف کنید تا دچار یبوست نشوید.
- در صورت خونریزی واژینال از نوار بهداشتی استفاده کنید.
- ناحیه پرینه خود را تمیز و خشک نگه دارید. بخیه‌ها باید در عرض چند هفته خود به خود جذب شوند.
عوارض و خطرات پرینورافی
به طور کلی این عمل هم مانند سایر عمل‌های جراحی ممکن است با عوارضی همراه باشد؛ اما عوارض مرتبط با بیهوشی در آن بسیار نادر گزارش شده است. دیگر عوارضی که ممکن است پس از پرینورافی با آن مواجه شوید عبارتند از:
- خونریزی: خونریزی جدی که نیاز به انتقال خون دارد، پس از جراحی واژن غیر معمول است (کمتر از ۱%).
- عفونت زخم: اگر چه مصرف آنتی بیوتیک‌ها اغلب پیش از جراحی تجویز می‌شوند و تمام تلاش‌ها برای استریل نگه داشتن جراحی انجام می‌گردد، اما احتمال کمی برای ایجاد عفونت در واژن یا لگن وجود دارد.
- عفونت مثانه (سیستیت): عفونت مثانه در حدود ۶ درصد از زنان پس از جراحی رخ می‌دهد و در صورت استفاده از کاتتر شایع‌تر است. علائم آن شامل سوزش هنگام دفع ادرار، تکرر ادرار و گاهی وجود خون در ادرار است. سیستیت معمولاً به راحتی با یک دوره آنتی بیوتیک درمان می‌شود.
- یبوست: یک مشکل رایج بعد از عمل است و پزشک ممکن است برای این موضوع ملین تجویز کند. سعی کنید رژیم غذایی با فیبر بالا داشته باشید و مایعات زیادی بنوشید. به یاد داشته باشید که یبوست منجر به افتادگی دیواره خلفی می‌شود و بنابراین مهم است که از آن جلوگیری شود.
- درد در هنگام نزدیکی: برخی از زنان در زمان نزدیکی دچار درد یا ناراحتی می‌شوند. در حالی که تمام تلاش پزشکان در حین این جراحی برطرف کردن این مشکل است اما گاهی اوقات وقوع آن اجتناب‌ناپذیر است. برخی از زنان نیز پس از ترمیم افتادگی، رابطه جنسی راحت‌تری تجربه خواهند کرد.
- آسیب به رکتوم: این آسیب مشکلی بسیار غیر‌معمول در حین جراحی است.
تفاوت پرینورافی و واژینوپلاستی
در جدول زیر تفاوت پرینورافی و واژینوپلاستی را مشاهده می‌کنید.
| واژینوپلاستی | پرینورافی |
|---|---|
| واژینوپلاستی ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود. | در طول این عمل اندازه و یا شکل لابیا مینور (لب‌های داخلی که کلیتوریس و واژن را می‌پوشانند.) تغییر می‌کند تا ظاهر دلخواه به دست آید. |
| پوشش اضافی واژن بریده می‌شود و پرینه ظاهری جوان‌تر پیدا می‌کند. | تنها به بازیابی عملکرد و سفت شدن عضلات در دهانه واژن و پرینه کمک می‌کند. |
نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر
بسیاری از افراد برای انجام پرینورافی مصمم هستند و حالا پس از خواندن این مقاله و آشنایی دقیق‌تر با این عمل جراحی، بیش از پیش بر تصمیم خود تاکید دارند.
